Hondje helpen
Ik krijg de vraag of ik bij een hondje wil kijken. De rechterkant van zijn snoetje is opgezet en zijn rechteroog lijkt erdoor te ‘verdwijnen’. Natuurlijk wil ik kijken! Ik heb geen medische kennis, maar kan wel vragen of ik wat mag zien. Interpretatie is aan de eigenaar en wel medisch onderlegde mensen die met het hondje aan de slag gaan.
Wat ik zie is dat de ruimte achter de kaak groen is. Het lijkt zich vooral naar boven te vullen, richting het oog. Ik omschrijf het als de kaakholte, maar weet niet zeker of het zo genoemd wordt. Ik probeer het zo precies mogelijk te omschrijven. Het voelt voor mij alsof het pus is. Het hondje heeft er in ieder geval weinig last van en lijkt zich best oké te voelen. Zijn vrouwtje gaat ook naar de dierenarts met hem, maar die denkt vooral richting een auto immuunziekte. Ik voel daar niets bij, maar als zij dat zegt …
Intussen heb ik het hondje ook fysiek gezien (dat gebeurt meestal niet, overigens) en heb ik aan het Universum gevraagd of er via mij verlichting mag komen. En als ik mijn hand op zijn kop leg, voel ik hoe er ‘iets’ stroomt vanuit die hand naar mijn andere hand en daar mijn lichaam verlaat. Ik heb geen idee wat het is, maar hij voelt zich er wel bij. Hij kwispelt met zijn staartje, wil gekroeld worden - hij vindt het blijkbaar allemaal wel fijn!
Een paar dagen later belt zijn vrouwtje mij: “Je had gelijk hoor!” Ze komt net terug van de dierenarts en die constateerde dat het een abces was: veel vuil bloed en pus. Het probleem was zo opgelost. Iedereen opgelucht! En ik voel me behalve blij voor het hondje, ook blij dat ik het goed gezien en gevoeld heb. Ik hoef niet per se gelijk te krijgen, maar een bevestiging dat ik goed kan invoelen wat er aan de hand is, is wel fijn!






