Knuffelen en lief zijn

4 april 2023




Ik word gebeld door een lieve vriendin, beetje overstuur. Een goede vriendin van haar fokt hondjes. En zij vertelde dat een hondje is teruggegeven, want het ging niet goed: ze sluit zich af, maakt geen contact met de andere hondjes, ze is niet zindelijk. Dat legt een grote druk op deze vriendin. Kan ik wat doen? Ik kan natuurlijk niets beloven, maar wil wel even ‘kijken’, zoals ik dat noem.

Ik kijk en zie een zwart pluizenbolletje, hoog in haar energie, heel moe en bang, gespannen. Ze wil dicht tegen me aan zitten. En ik zie een muur met een witte houten deur, die open staat. En daarachter is het naar, veel lawaai, donker, schaduwen, veel geschreeuw. Mijn pluizenbol is heel bang. Ik zeg dat we de deur dichtdoen. Daar hoeft ze nooit meer naartoe. Ze blijft bang. Ik plaats er een muur voor en nog een glazen plaat. Ze kan nu toch nog zien of er wat gebeurt, zonder dat het haar kan raken. Eindelijk ontspant ze zich een beetje. Ze klemt haar pootjes om mijn arm, dicht tegen mij aan en ze valt in slaap.

Ik weet niet wat er achter die deur zit, maar ze heeft het in ieder geval als heel naar ervaren. Ik vertel mijn vriendin wat er allemaal is gebeurd. En ik zeg dat pluizenbol een knuffel nodig heeft of een dekentje dat ze in haar pootjes kan klemmen en heel veel liefde. We overleggen wat en hoe ze dit aan haar vriendin zal vertellen. Hoe open staat ze tegenover dit soort dingen? Ze besluit om het gewoon te vertellen, haar vriendin is gevoelig en werkt zelf ook vooral vanuit haar intuïtie. En ze zal me een lijstje sturen van hondjes van haar vriendin, die misschien pluizenbol willen helpen. De eerste naam die ze doorgeeft is van een hond die onlangs van ouderdom is overleden. En ik zeg meteen: Stop maar, ze heeft zich al gemeld. Zij wil wel op pluizenbol passen.

Als ik wat later op de dag een appje krijg, vertelt mijn vriendin dat ze gehoord heeft dat pluizenbol rond het middaguur ineens snoepjes aannam, met de frisbee speelde, zelf in de auto sprong, een speel- en een slaapkameraadje heeft en dat haar vriendin lekker knuffelt met haar en intussen heeft besloten dat pluizenbol altijd bij haar mag blijven.

En toen ik vanmorgen even keek, zag ik dat het overleden hondje bij pluizenbol was, dat ze neus aan neus slapen. Ik bedenk ook dat ik nog niet gekeken heb hoe laat mijn vriendin mij gisteren vroeg of ik kon helpen: 11.55u. 

Zou jij ook wel wat (energetische) hulp kunnen gebruiken voor je huisdier? Misschien kan ik je die hulp geven! Bel of mail vrijblijvend. T 0624898520 E astrid@loriaux-efficiency.nl Of kijk op mijn website  www.loriaux-efficiency.nl  

5 mei 2025
We gaan de tijdlijn lopen. Het touw dat op de grond ligt, staat voor het leven van mijn coachee, beginnend met het moment van conceptie en eindigend bij het moment waar zij nu staat in dit leven. Mijn coachee is benieuwd wat het haar zal brengen. Ik vraag haar om vóór het moment van conceptie te gaan staan. Ze is daar nog in haar geestelijke staat, of in de hemel, of hoe het ook voor haar moge zijn. Ze staat er rustig bij. Ik stel voor dat dit het moment is, nét voor ze gemaakt wordt. Hoe voelt ze zich? Ze moet een beetje lachen, wel een beetje spanning en weerstand voelt ze. Dan stapt ze in het begin van dit leven. Op mijn vraag hoe dat voelt, zegt ze ‘een moetje’. Ze kent haar geschiedenis, ze is verbaasd, maar niet onaangenaam getroffen. Ik vraag of ze haar eigen zwangerschap in wil lopen. Na een paar stappen stopt ze en maakt een wrijvende beweging met haar vingers: Daar is iets gebeurd. Maar het raakt haar zelf niet echt, ze voelt zich veilig. Ze voelt ook de reacties van haar ouders en ze is verbaasd, net zoals ze verbaasd is over de beweging die ze blijft maken met haar vingers. Ze weet niet wat het betekent. We laten het rusten. We lopen door haar leven en staan stil bij wat belangrijke momenten. Tenslotte vraag ik haar om naar het moment te lopen waar ze nu is in haar leven. Als ze daar staat en ze me verteld heeft hoe haar leven nu voor haar is, voelt ze dat ze eigenlijk best zin heeft in de rest van haar leven. Ze klinkt een beetje verbaasd. Ik vraag haar tenslotte of ze zich om wil draaien en kijken naar hoe haar leven tot nu toe is geweest. Ze kijkt, voelt en is eigenlijk best trots: ze heeft veel moeilijke momenten en situaties doorleefd, beslist af en toe zwaar, verdrietig en moeilijk, maar ze mag ook trots op zichzelf zijn. Ze lacht en zegt dat ze nu vooral last heeft van ‘de overgang’. We lachen samen en ik vraag of dit misschien een mooi moment is om te overwegen dat de overgang niet alleen een fysiek gebeuren is, maar ook een goed moment om te overwegen of het een overgang is naar een moment waarop ze kan kiezen hoe ze de rest van haar leven gaat leven … Bovenstaande beschrijving is met toestemming van coachee. Persoonlijke elementen zijn zo veel mogelijk weggelaten uit privacyoverwegingen zonder de essentie van het verhaal aan te tasten. our new post
5 april 2025
Ik krijg de vraag of ik bij een hondje wil kijken. De rechterkant van zijn snoetje is opgezet en zijn rechteroog lijkt erdoor te ‘verdwijnen’. Natuurlijk wil ik kijken! Ik heb geen medische kennis, maar kan wel vragen of ik wat mag zien. Interpretatie is aan de eigenaar en wel medisch onderlegde mensen die met het hondje aan de slag gaan.
4 maart 2025
Een paar maanden geleden zijn een collega en ik samen een nieuw project gestart: een opstellingengroep. We komen één keer per maand bij elkaar met de deelnemers van onze groep. We vertellen wat over opstellingen en we gaan aan de slag. Deelnemers mogen een vraag inbrengen die we gaan onderzoeken in het veld. De overige deelnemers zijn representant of dragend veld. Beide heel belangrijk! Bij ons mogen ook de paarden, honden, katten en wat zich verder zoal aanbiedt, meedoen. Heel mooi en altijd verrijkend!
6 februari 2025
Mijn coachee moet in het kader van een opleiding zelf wat sessies ondergaan. Eén van die sessies is een familieopstelling. En die gaan we samen doen. 
2 november 2024
We gaan een doelopstelling doen en dit keer ben ik beschikbaar als representant. Mijn collega begeleidt de opstelling. Coachvraag is: Ik voel me onzeker, onveilig, eenzaam. Ik voel me geblokkeerd om iets te ondernemen. Hoe moet ik mijn doelen bereiken?
6 juli 2024
Het is de derde sessie voor mijn coachee. De vorige twee sessies gingen vooral over begrijpen wat rouwen inhoudt, wat je daarbij kunt ervaren en dat dat allemaal goed is.
10 juni 2024
Mijn coachee is nog jong, begin twintig. Ze vindt het heel moeilijk om leuke dingen los te laten, ongeacht of het nieuwe dat er vaak al is, nou ook minstens zo leuk is, of niet. En dat kan gaan om een verandering van baan, verhuizen enz.
10 mei 2024
Dit keer gaat het over een mini familieopstelling voor mijzelf. Weer eens wat anders!
6 april 2024
Een enkele keer gebeurt het dat een paard niet alleen helpt met coachen, maar dat hij zelf ook geholpen wordt door de coaching. Een mooie ervaring, maar wel iets waar ik als coach niet altijd op bedacht ben.
3 december 2023
Mijn coachee wilde graag naar haar moederlijn kijken. We overlegden of en hoe ik haar kon helpen om inzicht te krijgen in haar situatie. We zouden een generatie-opstelling doen. Gewoonlijk krijg ik een paar dagen voor een sessie energetisch al de nodige informatie en inzichten die me helpen om de sessie te begeleiden.
1 oktober 2023
Mijn coachee is zzp’er en heeft last van haar neiging om alles zo veel en lang mogelijk uit te stellen, tot het echt niet meer kan. En dan moet ze heel hard werken om in eigenlijk een veel te korte tijd haar opdracht op te leveren. Dat kost haar veel stress en energie. Als ik vraag waarom ze dat doet, denkt ze dat het te maken heeft met het gevoel dat ze het eigenlijk misschien niet kan en dat ze niet goed genoeg is. Ze is al een tijdje aan de slag met dit probleem en ze heeft al flinke stappen gezet, maar ze heeft het gevoel nu niet verder te komen - dit laatste stukje blijkt lastig.
2 september 2023
Mijn coachee wil graag kijken naar de relaties in de vrouwelijke lijn van haar familie. Daar is veel verdriet en boosheid en ze heeft er behoorlijke last van, vertelt ze aan ons (coach en representanten). We gaan haarzelf (dochter), haar moeder en oma opstellen. Ik vraag de representanten om zich open te stellen voor de aanwezige energieën en als ze contact voelen hun plek in de paddock te zoeken.
5 augustus 2023
Mijn coachee is een jonge vrouw en ze heeft altijd een goede band met haar zus gehad, maar sinds een tijdje is er iets veranderd. De band is minder hecht geworden en ze heeft het er moeilijk mee. Vooral omdat ze ook niet helemaal begrijpt waarom.
1 juli 2023
Onlangs een cursus Voice Dialogue met paarden gedaan. Het was mooi, leerzaam en gaf nieuwe inzichten en ruimte. Af en toe is het goed om even stil te staan bij waar je mee bezig bent en te beseffen dat er nog zoveel te leren is. Voor mij was dat dit keer een verdiepende cursus over Voice Dialogue.
29 mei 2023
Tinky is niet meer bij mij. Een paar dagen geleden heeft ze besloten dat haar tijd hier klaar is. Ik doe mijn best om er vrede mee te hebben. Soms lukt dat, soms ook niet. Op enig moment in je leven leer je met het verlies van geliefden te leven. En dat betekent niet dat de pijn en het verdriet op zekere dag weg zijn, maar (in ieder geval voor mij) dat ik ze een plekje gegeven heb in mijn hart, lijf en leven. Soms is dat een fijn plekje met mooie herinneringen, soms een verdrietig plekje omdat ik ze mis, maar het is vooral een veilig plekje.
Meer Blogs