Vrouwelijke energie - verhaal van de representant

3 augustus 2025

We zijn met zijn drieën. Coachee wil graag onderzoeken of er meer evenwicht mag komen in de mannelijke en vrouwelijke energie in haar leven. Ze heeft tot nu toe vooral geleefd vanuit haar mannelijke energie: krachtig, stevig, rationeel. En niet zonder reden! Haar leven was niet altijd gemakkelijk en was het vaak belangrijk dat ze een beroep kon doen op haar mannelijke kracht. Maar de afgelopen periode is er meer ruimte gekomen voor haar vrouwelijke energie. Maar waar is die?

Ze begint met het neerzetten van 2 pionnen, de ene haar mannelijke energie en de andere haar vrouwelijke energie. Ze staan zo’n 1 à 2 meter bij elkaar vandaan. Ik voel de roep van haar vrouwelijke energie en zeg tegen de begeleider dat ik haar vrouwelijke energie ben. Ik loop naar de pion, pak hem op en loop weg, zo ver mogelijk! Mijn hart bonkt in mijn lijf. Ik voel me boos, opstandig, ontkend. Als ik ver genoeg ben (aan de rand van de paddock waar we werken), zet ik de pion neer en keer mijn rug naar de anderen. Op mijn hurken kijk ik naar de wei, waar Dora staat. Met haar voel ik me vreemd genoeg wel verbonden. Het voelt alsof zij mij vasthoudt. Zonder haar wil ik weg, vluchten. Mijn hart bonkt bijna mijn borst uit. Ik moet zitten, want zo houd ik het niet vol. Ik keer me een kwartslag, zodat ik vanuit mijn ooghoek kan zien wat er in de paddock gebeurt. Ik zie dat coachee flink van streek is en dat de begeleider haar helpt in haar proces. Ik zit en wacht … Ik voel dat ik ook wat wil zeggen … Ik voel me weer genegeerd… Het duurt allemaal wel lang … Ik besluit dat ik aan de beurt ben en ik zwaai om aandacht en ze komen hand in hand naar mij toe gelopen. In eerste instantie ben ik lichtelijk geïrriteerd, ik moet met coachee praten! Begeleider hoeft er niet bij! Maar ik laat dat meteen varen: het doet er niet toe. 


Ik ben boos en vraag coachee waarom ze me negeert? Waarom gaat ze de verbinding met mij niet aan? Waarom ben ik geen deel van haar? Ik weet niet meer precies wat ik allemaal zeg, maar het is een serie van vragen en aanklachten! Coachee en begeleider lijken wat overdonderd. Coachee begint uit te leggen, maar dat wil ik eigenlijk niet horen. Wat mij alleen interesseert, is waarom ze me nu niet toelaat? Ik voel me kleiner worden en het liefste zou ik in de grond zakken. Als begeleider opmerkt dat ik er moedeloos uitzie, kan ik dat alleen maar beamen. Ik voel me ook moedeloos, alsof het allemaal geen zin heeft: Ik hoor er niet bij, waarom ben ik er nog? 


Coachee en begeleider onderzoeken deze nieuwe situatie. Ik voel me wegglijden, alsof dit mij niet aangaat. Dan, tamelijk onverwacht voor mij, is het alsof er iets veranderd is in onze bubbel. Ik sta op en coachee geeft aan dat ze graag de verbinding met mij aangaat, maar niet weet hoe ze dat moet doen. Ze biedt haar hand aan en ik voel dat dit het begin is. Ik grijp hem vast, met beide handen. Het geeft mij kracht. Ik voel de zon en het licht en word helemaal warm van binnen. Eindelijk! Coachee vraagt of ze een symbool mag kiezen om haar te helpen de verbinding met mij aan te gaan. Ik zeg ‘Ja!’ En ik voel wat het mag zijn, maar ik voel ook dat ik haar de ruimte moet geven om haar eigen symbool te vinden. We zijn al een heel eind op weg.



2 juli 2025
In het afgelopen half jaar tijdens verschillende sessies, opstellingen en een tijdlijn kwamen twee onderwerpen: mijn innerlijk kind en vrouwelijke energie terug. In kleine stukjes ben ik hier met hulp aan de slag gegaan. In het najaar kwam ik opeens een blog tegen, waarbij de mannelijke en vrouwelijke energie van die persoon in een opstelling waren opgezet. Dat resoneerde bij mij. De tijd was echter nog niet rijp. Ik moest me eerst weer wat steviger in de schoenen (letterlijk en figuurlijk) voelen. In het nieuwe jaar hadden we met ons groepje afgesproken. Het voelde als het moment van de waarheid en dat het nu het juiste moment was om mijn mannelijke en vrouwelijke energie neer te gaan zetten. Ik vond het alsnog heel spannend.
5 mei 2025
We gaan de tijdlijn lopen. Het touw dat op de grond ligt, staat voor het leven van mijn coachee, beginnend met het moment van conceptie en eindigend bij het moment waar zij nu staat in dit leven. Mijn coachee is benieuwd wat het haar zal brengen. Ik vraag haar om vóór het moment van conceptie te gaan staan. Ze is daar nog in haar geestelijke staat, of in de hemel, of hoe het ook voor haar moge zijn. Ze staat er rustig bij. Ik stel voor dat dit het moment is, nét voor ze gemaakt wordt. Hoe voelt ze zich? Ze moet een beetje lachen, wel een beetje spanning en weerstand voelt ze. Dan stapt ze in het begin van dit leven. Op mijn vraag hoe dat voelt, zegt ze ‘een moetje’. Ze kent haar geschiedenis, ze is verbaasd, maar niet onaangenaam getroffen. Ik vraag of ze haar eigen zwangerschap in wil lopen. Na een paar stappen stopt ze en maakt een wrijvende beweging met haar vingers: Daar is iets gebeurd. Maar het raakt haar zelf niet echt, ze voelt zich veilig. Ze voelt ook de reacties van haar ouders en ze is verbaasd, net zoals ze verbaasd is over de beweging die ze blijft maken met haar vingers. Ze weet niet wat het betekent. We laten het rusten. We lopen door haar leven en staan stil bij wat belangrijke momenten. Tenslotte vraag ik haar om naar het moment te lopen waar ze nu is in haar leven. Als ze daar staat en ze me verteld heeft hoe haar leven nu voor haar is, voelt ze dat ze eigenlijk best zin heeft in de rest van haar leven. Ze klinkt een beetje verbaasd. Ik vraag haar tenslotte of ze zich om wil draaien en kijken naar hoe haar leven tot nu toe is geweest. Ze kijkt, voelt en is eigenlijk best trots: ze heeft veel moeilijke momenten en situaties doorleefd, beslist af en toe zwaar, verdrietig en moeilijk, maar ze mag ook trots op zichzelf zijn. Ze lacht en zegt dat ze nu vooral last heeft van ‘de overgang’. We lachen samen en ik vraag of dit misschien een mooi moment is om te overwegen dat de overgang niet alleen een fysiek gebeuren is, maar ook een goed moment om te overwegen of het een overgang is naar een moment waarop ze kan kiezen hoe ze de rest van haar leven gaat leven … Bovenstaande beschrijving is met toestemming van coachee. Persoonlijke elementen zijn zo veel mogelijk weggelaten uit privacyoverwegingen zonder de essentie van het verhaal aan te tasten. our new post
5 april 2025
Ik krijg de vraag of ik bij een hondje wil kijken. De rechterkant van zijn snoetje is opgezet en zijn rechteroog lijkt erdoor te ‘verdwijnen’. Natuurlijk wil ik kijken! Ik heb geen medische kennis, maar kan wel vragen of ik wat mag zien. Interpretatie is aan de eigenaar en wel medisch onderlegde mensen die met het hondje aan de slag gaan.
4 maart 2025
Een paar maanden geleden zijn een collega en ik samen een nieuw project gestart: een opstellingengroep. We komen één keer per maand bij elkaar met de deelnemers van onze groep. We vertellen wat over opstellingen en we gaan aan de slag. Deelnemers mogen een vraag inbrengen die we gaan onderzoeken in het veld. De overige deelnemers zijn representant of dragend veld. Beide heel belangrijk! Bij ons mogen ook de paarden, honden, katten en wat zich verder zoal aanbiedt, meedoen. Heel mooi en altijd verrijkend!
6 februari 2025
Mijn coachee moet in het kader van een opleiding zelf wat sessies ondergaan. Eén van die sessies is een familieopstelling. En die gaan we samen doen. 
2 november 2024
We gaan een doelopstelling doen en dit keer ben ik beschikbaar als representant. Mijn collega begeleidt de opstelling. Coachvraag is: Ik voel me onzeker, onveilig, eenzaam. Ik voel me geblokkeerd om iets te ondernemen. Hoe moet ik mijn doelen bereiken?
6 juli 2024
Het is de derde sessie voor mijn coachee. De vorige twee sessies gingen vooral over begrijpen wat rouwen inhoudt, wat je daarbij kunt ervaren en dat dat allemaal goed is.
10 juni 2024
Mijn coachee is nog jong, begin twintig. Ze vindt het heel moeilijk om leuke dingen los te laten, ongeacht of het nieuwe dat er vaak al is, nou ook minstens zo leuk is, of niet. En dat kan gaan om een verandering van baan, verhuizen enz.
10 mei 2024
Dit keer gaat het over een mini familieopstelling voor mijzelf. Weer eens wat anders!
6 april 2024
Een enkele keer gebeurt het dat een paard niet alleen helpt met coachen, maar dat hij zelf ook geholpen wordt door de coaching. Een mooie ervaring, maar wel iets waar ik als coach niet altijd op bedacht ben.
3 december 2023
Mijn coachee wilde graag naar haar moederlijn kijken. We overlegden of en hoe ik haar kon helpen om inzicht te krijgen in haar situatie. We zouden een generatie-opstelling doen. Gewoonlijk krijg ik een paar dagen voor een sessie energetisch al de nodige informatie en inzichten die me helpen om de sessie te begeleiden.
1 oktober 2023
Mijn coachee is zzp’er en heeft last van haar neiging om alles zo veel en lang mogelijk uit te stellen, tot het echt niet meer kan. En dan moet ze heel hard werken om in eigenlijk een veel te korte tijd haar opdracht op te leveren. Dat kost haar veel stress en energie. Als ik vraag waarom ze dat doet, denkt ze dat het te maken heeft met het gevoel dat ze het eigenlijk misschien niet kan en dat ze niet goed genoeg is. Ze is al een tijdje aan de slag met dit probleem en ze heeft al flinke stappen gezet, maar ze heeft het gevoel nu niet verder te komen - dit laatste stukje blijkt lastig.
2 september 2023
Mijn coachee wil graag kijken naar de relaties in de vrouwelijke lijn van haar familie. Daar is veel verdriet en boosheid en ze heeft er behoorlijke last van, vertelt ze aan ons (coach en representanten). We gaan haarzelf (dochter), haar moeder en oma opstellen. Ik vraag de representanten om zich open te stellen voor de aanwezige energieën en als ze contact voelen hun plek in de paddock te zoeken.
5 augustus 2023
Mijn coachee is een jonge vrouw en ze heeft altijd een goede band met haar zus gehad, maar sinds een tijdje is er iets veranderd. De band is minder hecht geworden en ze heeft het er moeilijk mee. Vooral omdat ze ook niet helemaal begrijpt waarom.
1 juli 2023
Onlangs een cursus Voice Dialogue met paarden gedaan. Het was mooi, leerzaam en gaf nieuwe inzichten en ruimte. Af en toe is het goed om even stil te staan bij waar je mee bezig bent en te beseffen dat er nog zoveel te leren is. Voor mij was dat dit keer een verdiepende cursus over Voice Dialogue.
Meer Blogs